7 کالا
لوله‌های تراشه، که برای مدیریت راه هوایی و بهبود تنفس بیماران استفاده می‌شوند، در انواع مختلفی تولید می‌شوند که هرکدام کاربردهای خاصی دارند. این دسته‌بندی‌ها بر اساس ویژگی‌هایی مانند جنس، نوع استفاده و ساختار طراحی شده‌اند و شامل موارد زیر هستند:
1. لوله تراشه کافدار (Cuffed) : این نوع لوله دارای یک کاف بادی در انتهای آن است که پس از قرارگیری در نای بیمار باد می‌شود و مسیر هوایی را ایمن می‌کند. این لوله‌ها بیشتر برای جراحی‌های طولانی‌مدت یا در بیماران بیهوش که کنترل طبیعی تنفس را از دست داده‌اند، استفاده می‌شوند. تست کاف لوله تراشه برای جلوگیری از آسیب به بافت نای ضروری است.
2. لوله تراشه بدون کاف (Uncuffed) : این نوع لوله‌ها بدون کاف هستند و بیشتر در کودکان و نوزادان استفاده می‌شوند؛ زیرا نای آن‌ها حساس است و احتمال آسیب کمتری دارد. کاربرد لوله تراشه بدون کاف اغلب در شرایط اورژانسی و کوتاه‌مدت دیده می‌شود.
3. لوله تراشه تقویت‌شده یا فنردار (Reinforced) : این لوله‌ها دارای ساختار انعطاف‌پذیر و فنری هستند که از خم‌شدن یا مسدودشدن آن‌ها در طول جراحی‌ها یا حرکات بیمار جلوگیری می‌کند. این نوع لوله‌ها برای جراحی‌های سر و گردن که نیاز به انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، توصیه می‌شود.
4. لوله تراشه با خاصیت هیدروفیلیک : لوله‌های با پوشش هیدروفیلیک که اصطکاک کمی دارند و به راحتی در نای قرار می‌گیرند. این نوع لوله‌ها معمولاً برای بیمارانی که به نگهداری طولانی‌مدت نیاز دارند مناسب هستند.
5. لوله تراشه دارای پورت مکش (Suction Port) : این نوع لوله دارای پورت جداگانه‌ای برای مکش ترشحات از راه هوایی است و به کاهش خطر عفونت کمک می‌کند. در جراحی‌ها یا شرایطی که بیمار قادر به دفع طبیعی ترشحات نیست، این لوله کاربرد دارد.
6. لوله تراشه فلزی : از این نوع لوله برای بیمارانی که نیاز به تهویه طولانی‌مدت یا تراکئوستومی دارند استفاده می‌شود. این لوله‌ها به دلیل استحکام و ماندگاری بالا معمولاً در بیمارانی با شرایط خاص به کار می‌روند.
این دسته‌بندی‌ها بر اساس نیاز بیمار، نوع جراحی، و ویژگی‌های آناتومیک انتخاب می‌شوند و هر کدام نقش مهمی در بهبود ایمنی و کارایی درمان ایفا می‌کنند.
