ست تراکئوستومی PDTTracheostomy Set

نقد و بررسی : ست تراکئوستومی PDT

تراکئوستومی چیست؟

تراکئوستومی (tray-key-OS-tuh-me) حفره ای است که جراحان از جلوی گردن و به داخل نای (نای) ایجاد می کنند. یک لوله تراکئوستومی درون سوراخ قرار داده می شود تا آن را برای تنفس باز نگه دارد. اصطلاح روش جراحی برای ایجاد این دهانه ، تراکئوتومی است. هم موقت یا دائم انجام می شود.

تراکئوستومی هنگامی که مسیر معمول نفس کشیدن به شکلی مسدود یا کاهش می یابد ، یک راه هوا برای کمک به شما در نفس کشیدن فراهم می کند. در مواردی که مشکلات سلامتی به استفاده طولانی مدت از دستگاه (ونتیلاتور) برای کمک به نفس کشیدن شما نیاز دارد ، تراكئوستومی اغلب مورد نیاز است.

در موارد نادر ، تراکئوتومی اورژانسی هنگامی انجام می شود که مجاری تنفسی به طور ناگهانی مسدود شود ، مانند پس از آسیب دیدگی صورت یا گردن.

لوله از طریق بریدگی در گردن زیر تارهای صوتی وارد می شود. این اجازه می دهد هوا وارد ریه ها شود . سپس تنفس از طریق لوله و دور زدن دهان ، بینی و گلو انجام می شود.

از تراکئوستومی معمولاً به عنوان استوما یاد می شود. این نام سوراخ در گردن است که لوله از آن عبور می کند. وقتی دیگر نیازی به تراکئوستومی نباشد ، ترمیم می شود یا بسته می شود. برای بعضی از افراد ، تراکئوستومی دائمی است.

ست تراکئوستومی PDT
چرا تراکئوستومی انجام می شود؟
شرایطی که ممکن است منجر به تراکئوستومی شود عبارتند از:

شرایط پزشکی که استفاده از دستگاه تنفس (ونتیلاتور) را برای مدت طولانی ، معمولاً بیش از یک یا دو هفته ضروری می کند
شرایط پزشکی که راه هوایی شما را مسدود یا باریک می کند ، مانند فلج تار صوتی یا سرطان گلو
فلج ، مشکلات عصبی یا سایر شرایطی که سرفه در ترشحات گلو را دشوار می کند و برای پاکسازی مجاری تنفسی به مکش مستقیم لوله تنفس (نای) احتیاج دارد.
آماده سازی برای جراحی بزرگ سر و گردن برای کمک به تنفس در هنگام بهبودی
ضربه شدید به سر یا گردن که مانع تنفس می شود
سایر شرایط اضطراری هنگام انسداد تنفس و پرسنل اورژانس نمی توانند لوله تنفسی را از طریق دهان و داخل نای شما قرار دهند
مراقبت های اضطراری تراکئوستومی
بیشتر تراکئوتومی ها در محیط بیمارستان انجام می شوند. با این حال ، در موارد اضطراری ، ممکن است لازم باشد هنگام بیرون از بیمارستان ، مانند محل حادثه ، حفره ای در گلو ایجاد کنید.

انجام تراکئوتومی های اورژانسی دشوار است و خطر عوارض آن بیشتر است. یک روش مرتبط و تا حدودی کم خطرتر که در مراقبت های اضطراری مورد استفاده قرار می گیرد ، کریکوتیروتومی است (kry-koe-thie-ROT-uh-me). این روش یک سوراخ مستقیم در جعبه صدا (حنجره) در محلی درست زیر سیب آدم (غضروف تیروئید) ایجاد می کند.

پس از انتقال فرد به بیمارستان و ایجاد ثبات ، در صورت نیاز به کمک تنفسی طولانی مدت ، کریکوتیروتومی با تراکئوستومی جایگزین می شود.

تراكئوستومي ها به طور كلي بي خطر هستند اما خطراتي نيز دارند. برخی از عوارض به ویژه در حین جراحی یا اندکی پس از آن احتمال دارد. هنگام انجام تراکئوتومی به عنوان یک روش اورژانس ، خطر بروز چنین مشکلاتی بسیار افزایش می یابد.

عوارض فوری تراکئوستومی عبارتند از:
خون ریزی
آسیب به نای ، غده تیروئید یا اعصاب گردن
جابجایی لوله تراکئوستومی
هوای محبوس شده در بافت زیر پوست گردن (آمفیزم زیر جلدی) ، که می تواند باعث مشکلات تنفسی و آسیب به نای یا لوله مواد غذایی (مری) شود
تجمع هوا بین دیواره قفسه سینه و ریه ها (پنوموتوراکس) ، که باعث درد ، مشکلات تنفسی یا ریزش ریه می شود
مجموعه ای از خون (هماتوم) ، که ممکن است در گردن ایجاد شده و نای را فشرده کند و باعث مشکلات تنفسی شود

عوارض طولانی مدت به احتمال زیاد هرچه تراکئوستومی انجام شود ، بیشتر است. این مشکلات عبارتند از:

انسداد لوله تراکئوستومی
جابجایی لوله تراکئوستومی از نای
آسیب ، زخم یا باریک شدن نای
ایجاد یک عبور غیرطبیعی بین نای و مری (فیستول تراشه مری) ، که می تواند خطر ورود مایعات یا غذا به ریه ها را افزایش دهد
ایجاد یک گذرگاه بین نای و شریان بزرگی که خون را به بازوی راست و سمت راست سر و گردن تأمین می کند (فیستول نای تراشه) ، که می تواند منجر به خونریزی تهدید کننده زندگی شود
عفونت در اطراف تراکئوستومی یا عفونت در نای و لوله های برونش (نای) و ریه ها (ذات الریه)
تراکئوستومی اتساعی از راه پوست بالین (PDT)
تراکئوستومی اتساعی از راه پوست (PDT) که به آن تراکئوستومی کنار تخت نیز گفته می شود ، قرار دادن لوله تراکئوستومی بدون تجسم مستقیم جراحی نای است. این یک روش تهاجمی و کنار بالین است که به راحتی در بخش مراقبت های ویژه یا بالین بیمار انجام می شود – با نظارت مداوم بر علائم حیاتی بیمار.

دو معیار بسیار مهم قبل از عمل برای PDT عبارتند از:

توانایی افزایش بیش از حد گردن
وجود حداقل 1 سانتیمتر فاصله بین غضروف کریکوئید و بریدگی فوقانی و اطمینان از اینکه بیمار قادر به لوله گذاری مجدد در صورت اکستوباسیون اتفاقی است
اگر بیماران موارد زیر را داشته باشند ، نباید برای این روش در نظر گرفته شوند:

کودکان (کمتر از 12 سال)
چاق
بیماران مبتلا به انعقاد شدید خون
مزایای تراکئوستومی PDT
اگرچه یک تکنیک PDT منحنی یادگیری دارد ، اما یادگیری آن نسبتاً آسان است. منحنی یادگیری ممکن است با انجام چندین روش تحت نظارت غلبه کند. مزایای دیگر عبارتند از:

زمان مورد نیاز برای انجام PDT در کنار بستر بسیار کمتر از زمان انجام تراکئوستومی باز است
از بین بردن مشکل برنامه ریزی مرتبط با اتاق عمل و تیم های بیهوشی برای بیماران مراقبت های ویژه
PDT سرعت عمل را تسریع می کند زیرا بیماران سخت بیمار که نیاز به نظارت شدید به اتاق عمل و از آنجا دارند ، نیازی به انتقال ندارند.
هزینه انجام PDT تقریباً نیمی از انجام تراكئوستومی جراحی باز به دلیل صرفه جویی در هزینه های اتاق عمل و هزینه های بیهوشی است.