محلول دهان شویه کلرهگزیدین- ناژو 0.2%

نقد و بررسی : محلول دهان شویه کلرهگزیدین- ناژو 0.2%

به منظور دریافت بهترین نتیجه از مصرف دهانشویه کلرهگزیدین 0.2 درصد ایران ناژو می توانید صبح ها و شب ها پس از مسواک زدن به میزان 10 میلی لیتر(بر اساس درجه در محصول) از محصول را به مدت 1 دقیقه در حفره دهانی خود بچرخانید و سپس آن را دور بریزید.

دهان شویه کلرهگزیدین یکی از موثرترین دهان شویه های ضد میکروبی در دندان پزشکی به شمار می آید و در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری های دهانی از قبیل ژنژویت، پریودنتایتیس و سایر بیماری های التهابی دهان نقش مهمی ایفا می کند.

مشخصات دهانشویه کلرهگزیدین ناژو 0.2 درصد

• از بین برنده جرم دندان و پلاک های دندانی
• بهبود دهنده عفونت لوزه ها و زخم های آفتی
• جلوگیری کننده از پوسیدگی، استوماتیت و ژنژوی
• موثر در بهبود عفونت های خفیف حلق و دهان و نیز فارنژیت

هشدار مصرف:
چنانچه نسبت به هر یک از ترکیبات به کار رفته در دهانشویه کلرهگزیدین حساسیت دارید لازم است تا پیش از شروع به مصرف آن با پزشک یا داروساز مشورت نمایید. همچنین در صورتی که استفاده از این محصول منجر به بروز هر نوع حساسیت و یا واکنش خاص شد مصرف محصول را متوقف کرده و با پزشک مشورت نمایید.

از بلعیدن محصول خودداری نمایید.

روش نگهداری:
محصول را در محیطی خشک و خنک (دمای بین 15 الی 25 درجه)، به دور از تابش مستقیم نور خورشید و دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.

پس از استفاده از محصول درب آن را به خوبی ببندید.

توضیحات دهانشویه کلرهگزیدین:
دهانشویه کلرهگزیدین 0.2 درصد ایران ناژو از جمله محصولات بسیار متداول در دندانپزشکی به منظور بهبود عفونت لوزه ها و زخم های آفتی، بهبود عفونت های خفیف حلق و دهان و نیز فارنژیت، جلوگیری از پوسیدگی، استوماتیت و ژنژوی و نیز بهبود عفونت لوزه ها و زخم های آفتی می باشد. این محصول تاثیر به سزایی در نابودی طیف وسیعی از باکتریهای گرم مثبت و گرم منفی و نیز برخی از قارچ‌ها و ویروس‌ها از قبیل ویروس مولد ایدز و یا هپاتیت دارد.

از این محصول می توانید به صورت روزانه پس از هر بار مسواک زدن به میزان 10 الی 20 میلی‌گرم استفاده نموده و آن را ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در دهان خود نگه داشته تا اثرگذاری محصول صورت گیرد.

اثر گذاری این محصول به این صورت است که در اثر اتصال مولکول کلرهگزیدین به غشاء باکتری میزان نفوذپذیری غشاء سلولی افزایش یافته و موجب به هم خوردن تعادل اسمزی در دو طرف دیواره سلولی می شود. به این ترتیب برخی از ترکیبات موجود در سلول باکتری از آن خارج شده و مرگ سلولی رخ می دهد.