درمان زخم با کمکهای اولیه
درمان زخم همیشه از اهمیت بالایی برخوردار است. فرقی نمیکند با یک زخم نسبتا سطحی یا عمیق روبرو باشید. از این رو پیشنهاد میشود در صورتی که زخم شما شدید نیست، درمان آن را از طریق مراحلی که در ادامه عنوان کردهایم صورت دهید. این ۸ قدم کمک میکنند تا احتمال جدی شدن شرایط زخم شما کاهش پیدا کند. لازم به ذکر است این رویه کمک میکند تا احتمال باقی ماندن جای زخمهای جزیی کاهش قابل توجهی پیدا کند.
نحوه درمان زخم
زخم یکی از شایع ترین آسیب های جسمی است که بر اثر عواملی مانند ضربه، بریدگی، سوختگی یا عفونت ایجاد می شود. کمک های اولیه برای درمان انواع زخم اقداماتی است که برای جلوگیری از عفونت و سایر عوارض انجام می شود. توجه داشته باشید که خرید تجهیزات پزشکی مناسب، میتواند روند درمان زخم را تسریع و بهبود بخشد.
انواع زخم ها
زخم بسته: در این نوع زخم، اگر چه بافت آسیب دیده را نمی توان دید، اما ممکن است این نوع زخم، نشانه ای از خون ریزی و آسیب به ماهیچه های زیرین و اندام های داخلی باشد. از زخم های بسته می توان به کوفتگی، له شدگی و تاول اشاده کرد.
زخم باز: انواع زخم های باز زخم های نافذ و ترومای غیر نافذ یا آسیب های فیزیکی ناشی از ضربه، که هر یک شامل چند نوع زخم می شود:
- زخم های نافذ
زخم ناشی از فرورفتن شی تیز در پوست
زخم ها و برش های جراحی
سوختگی حرارتی، شیمیایی
جای نیش حیوانات
- ترومای غیز نافذ
خراشیدگی
بریدگی
پارگی پوست
مراقبت از زخم
قدم اول: قبل از درمان زخم، دستهای خود را بشویید
با شستن دستها کمک میکنید تا احتمال عفونت و درگیری با باکتری به حداقل ممکن برسد. در نهایت درمان زخم هم راحتتر صورت میگیرد.
قدم دوم: جلوی خونریزی را بگیرید
خونریزی زخمهای سطحی به راحتی متوقف میشوند. اگر خونریزی متوقف نشد از یک باند استریل استفاده کنید. کافیست باند را روی محل زخم فشار دهید. توجه داشته باشید که باید تا زمانی که خونریزی بند میآید، با باند روی زخم فشار دهید.
قدم سوم: قبل از درمان زخم ، جراحت را پاکسازی کنید
زخم را با آب بشویید. نگه داشتن زخم زیر آبی که روان و جاری باشد باعث میشود تا احتمال عفونت کاهش پیدا کند. سپس کافیست اطراف زخم را با صابون بشویید و توجه کنید که نباید صابون به زخم نفوذ کند. پر اکسید هیدروژن و ید چندان گزینه مناسبی برای پاکسازی نیستند و میتواند پوست و زخم را تحریک کند.
هر گونه باقیمانده از عامل زخم را با موچین تمیز و سپس با الکل پاک کنید. اگر تمیز کردن و درمان زخم برای شما آسان نیست حتما به یک دکتر عمومی یا اورژانس مراجعه کنید.
قدم چهارم: از یک پماد آنتی بیوتیک یا ژل نفتی استفاده کنید
یک لایه نازک از پماد آنتی بیوتیک یا ژل نفتی به شما کمک میکند تا احتمال ماندن جای زخم کاهش پیدا کند. برخی از پمادها باعث ایجاد راش یا همان بثورات میشود. لازم به ذکر است ممکن است جوشهایی روی پوست شما ایجاد شود که پیشنهاد میشود در این شرایط، استفاده از پماد را متوقف کنید.
قدم پنجم: زخم را بپوشانید
حین درمان زخم، آن را با ید باند یا گاز استریل بپوشانید. فراموش نکنید برای یک جا نگه داشتن گاز یا باند لازم است از چسب مخصوص استفاده کنید. اگر آسیب وارد شده یک خراش سطحی است، آن را رها کنید تا در معرض هوا بهبود پیدا کند. در حقیقت لازم نیست چندان پوششی روی آن قرار بگیرد.
قدم ششم: پانسمان را عوض کنید
مرتب پانسمان خود را عوض کنید تا احتمال عفونت کاهش پیدا کند. حداقل یک بار در روز پانسمان را عوض کنید. توجه داشته باشید که اگر باند خیس یا کثیف شد حتما آن را تعویض کنید.
قدم هفتم: واکسن کزاز را جدی بگیرید
اگر در پنج سال گذشته واکسن کزاز نزدهاید حتما پس از جراحت شدید تزریق کنید. به خصوص در زمانی که زخم شما عمیق است حتما لازم است کزاز را تزریق کنید.
قدم هشتم: حین درمان زخم مراقب علائم عفونت باشید
در صورتی که روی یا اطراف زخم قرمزی، افزایش درد، تخلیه عفونت یا تورم تجربه کردید پیشنهاد میشود حتما به دکتر مراجعه کنید.
کلام پایانی:
در نهایت توجه کنید که زخمها نیاز به مراقبت دارند و در درمان انواع زخم باید کوشا باشید. توجه کنید با درمان سریعتر زخم میتوانید به نماندن جای آن امید داشته باشید.
من رامین جابری هستم. عاشق نویسندگی